Μια Monachus monachus στα στενά 

Η Mεσογειακή φώκια (Monachus monachus), είναι το ένα από τα δύο εναπομείναντα είδη φώκιας μοναχού της οικογένειας των φωκιδών. Παλαιότερα ήταν εξαπλωμένη σε όλες τις ακτές της Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και του ανατολικού Aτλαντικού. Σήμερα, με αριθμό μικρότερο από 600 ζώα, συγκαταλέγεται στα σπανιότερα και πλέον απειλούμενα είδη του πλανήτη και χαρακτηρίζεται ως κρισίμως κινδυνεύον με αφανισμό από τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης. Ο μισός περίπου πληθυσμός, γύρω στα 250-300 άτομα, ζει στην Ελλάδα.

Ας θυμηθούμε λοιπόν πόσο σημαντικός είναι ο Ερημίτης μας για τα ελάχιστα αυτά άτομα αφού όπως έχει αναφερθεί αρκετές φορές, ορισμένες από τις πιο δυσπρόσιτες παραλίες του αποτελούν προσωρινό καταφύγιο στις εξορμήσεις τους στο βορειοανατολικό Ιόνιο.

Fan fact: αν και η επιστημονική της ονομασία, Μονάχους μονάχους, μπορεί να παραπέμπει στη μοναχικότητα που διακρίνει τη μεσογειακή φώκια, το όνομά της στην πραγματικότητα το οφείλει αλλού. Ο Γάλλος ζωολόγος Ζαν Ερμάν περιέγραψε πρώτος στη σύγχρονη εποχή τη μεσογειακή φώκια. Ονόμασε το είδος Phoca monachus (φώκια μοναχός), πιθανόν λόγω κάποιας ομοιότητας που διέκρινε ανάμεσα στην κουκούλα των μοναχών και τις δίπλες που σχηματίζει το δέρμα της στην περιοχή του λαιμού.