Ladies and Gentlemen, εδώ ήταν ο Ερημίτης …

« Όλα τελείωσαν στις 11 Απριλίου  2012 όταν ανοίχτηκαν οι φάκελοι των προσφορών στο, νεοσύστατο τότε, ΤΑΙΠΈΔ (Ταμείο Αξιοποίησης (;) Ιδιωτικής (!;) Περιούσιας του Δημοσίου ) Η επένδυση αποτέλεσε ακόμα ένα σκάνδαλο και τελικά ματαιώθηκε μετά από καταγγελίες για παράνομες επιδοτήσεις, μίζες, λαδώματα για ευνοϊκότερους όρους δόμησης, καταπάτησης αιγιαλού κτλ.

Η ξενάγηση  στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού προγράμματος «Η αξιοποίηση όπως δεν πρέπει να γίνεται»  ξεκινά από εδώ για ιστορικούς λόγους, αφού ο Ερημίτης υπήρξε  το πρώτο θύμα του αμαρτωλού Ταμείου. Θα συνεχίσουμε τη περιπλάνηση μας στο έρημο τούτο τόπο που ονομάζεται Κέρκυρα επισκεπτόμενοι μερικά από τα επόμενα «φιλέτα»που κατασπάραξε το αδηφάγο τέρας που ονομάζονταν Τρόικa,όπως το Βίδο, την Παλαιόπολη, το Αχίλλειο και τέλος τη Σπιανάδα …

Κάτω από τη μεγάλη ερειπωμένη αίθουσα που στεκόμαστε τώρα υπήρχε η Βρομόλιμνη, μια από τις τρεις παράκτιες λίμνες του Ερημίτη, που φιλοξενούσαν  πλήθος σπάνιων πουλιών και τη μοναδική  Βίδρα. Το  θηλαστικό αυτό, βιολογικός δείκτης καθαρών νερών και προστατευόμενο είδος, εξαφανίστηκε αφού καταστράφηκε και το τελευταίο καταφύγιο του. Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, πάνω από την επιγραφή Lutra  lutrα, υπάρχει ο σκελετός του. Όπως καταλαβαίνετε οι λίμνες μπαζώθηκαν γιατί τα κουνούπια ενοχλούσαν τους εσώκλειστους τουρίστες…

Ο παππούς μου, εκτός από το όνομά του, μου κληροδότησε και ένα παλιό βιβλιαράκι που έγραψε, με τη βοήθεια φίλων του, για τη περιοχή . Κάτω από τον επιβλητικό τίτλο « ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΕΡΗΜΙΤΗ» προσπάθησε να αναδείξει τη φυσική ομορφιά του τόπου και να πείσει για την ανάγκη προστασίας του. Πίστευε ο ηλίθιος πως, όσοι κρατούσαν  τότε την τύχη αυτού του τόπου στα χέρια τους, είχαν τις ίδιες ευαισθησίες με αυτούς που έτρεξαν αμέσως να βοηθήσουν στη διάσωση του Ερημίτη και θα έκαναν το καθήκον τους απέναντι στο νησί τους .

Τότε υπήρχε ακόμα η ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα εξακολουθούσε να είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος και έτσι η Κέρκυρα είχε στη Βουλή τρεις εκπροσώπους . Η πρώτη, αφού τόνιζε για καιρό τη θέση της για προστασία της περιοχής από κάθε είδους παρέμβαση, άρχισε μετά να μιλά για « αξιοποίηση χωρίς να αλλοιωθεί το φυσικό κάλλος. » Έτσι από το «ολίγον έγκυος » καταλήξαμε στη πλήρη καταστροφή που βλέπετε. Ο δεύτερος όπως και το κόμμα του, δεν μίλησε ποτέ, λες και το ζήτημα δεν αφορούσε τη Κέρκυρα. Είχαν φυσικά δυσκολίες γιατί υπέγραψαν ένα διαβολικό συμβόλαιο που μας έδενε όλους  χειροπόδαρα και στη σελίδα  723 αναφέρει ρητά και καθαρά την δέσμευση τους να ξεπουλήσουν τον Ερημίτη.

Το συμβόλαιο αυτό το ονόμασαν «ΜΝΗΜΟΝΙΟ» και εκείνα τα χρόνια ήταν για την Ελλάδα ό,τι ήταν η Αγία Γραφή στη Δύση τον Μεσαίωνα. Όποιος αντιστεκόταν στις επιταγές του, αντιμετωπίζονταν ως αιρετικός και ανθέλληνας, ιδιαίτερα αν επικαλούνταν το Σύνταγμα που το κατάντησαν κουρελόχαρτο και τελικά το κατέλυσαν χωρίς αντίσταση. Για το λόγο αυτό ο τρίτος βουλευτής, που δεν προσκύνησε το μνημόνιο και το πάλεψε όσο μπορούσε, δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής. H Περιφέρεια και ο Δήμος Κέρκυρας «ομόφωνα αποφάσισαν» τα καλύτερα για τον Ερημίτη αλλά δεν έκαναν τίποτα γι’ αυτόν, ούτε καν σε τοπικό επίπεδο.

Έτσι, για μια ακόμη χρονιά, τα μονοπάτια και οι παραλίες του καθαρίστηκαν με εθελοντική εργασία λίγων φίλων του, που, εκτός αυτού, έβαλαν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να ανταποκριθούν στα αυξημένα έξοδα που απαιτούσε η – κρίσιμη- κατάσταση του ( αμοιβές δικηγόρων, οργάνωση εκδηλώσεων κτλ. ) Βέβαια, οι αρμόδιοι είχαν αναλάβει σπουδαίες αποστολές όπως π.χ. να αλωνίζουν την οικουμένη καλώντας τουρίστες να έρθουν στη Κέρκυρα που μαστίζονταν από τη κρίση και είχε αφεθεί στη τύχη της. Ο παππούς μου ωστόσο έλεγε πως αυτός θα ντρεπόταν να καλέσει κόσμο στο σπίτι του αν αυτό δεν ήταν καθαρό, περιποιημένο, ασφαλές και δεν είχε κάτι να προσφέρει στους καλεσμένους του…

Έτσι ο Ερημίτης έμεινε έρημος και μόνος με λίγους ρομαντικούς υποστηρικτές.

Οι φίλοι του παππού μου έλεγαν πως ήταν υποχρεωμένοι να αντισταθούν σε αυτούς που κατέστρεφαν το μέλλον των παιδιών τους νοικιάζοντας  την Ελλάδα για 99 χρόνια .Ο ίδιος πίστευε πως ήταν καιρός να κάνει ο καθένας  την υπέρβαση του. Έτσι ξεπέρασε και αυτός τον εαυτό του μπαίνοντας στο face book προκειμένου να επισκέπτεται την σελίδα «SAVE ERIMITIS » φόρεσε τα καλά του για να  στηθεί μπροστά στις κάμερες και τέλος αποπειράθηκε, όπως βλέπετε να γίνει και συγγραφέας…Μάταια όμως. Η λαίλαπα που κατασπάραξε τον Ερημίτη συνέχισε το καταστροφικό της έργο έχοντας άξιο βοηθό τη κρατική μηχανή που, όπως αναφέρεται και στην αγγελία πώλησης του Ερημίτη, ανέλαβε να « διευκολύνει» τέτοιου είδους μπίζνες.

…Εκείνο το καλοκαίρι στις Σινιές, στη Κέρκυρα και σε όλη την Ελλάδα έγιναν μεγάλες φασαρίες γιατί οι ντόπιοι αντιμετώπισαν τους «επενδυτές» όπως έπρεπε, δηλαδή ως εισβολείς. Στα γεγονότα εκείνα ο παππούς μου έχασε το αριστερό του μάτι (που ήταν και το καλό του) από μια χειροβομβίδα κρότου- λάμψης. Το άλλο (το δεξί) το έβγαλε μόνος του. Κάποιοι είπανε πως το έκανε γιατί δεν μπορούσε να αντικρίζει τη καταστροφή και την ασχήμια, η γιαγιά μου όμως που τον ήξερε καλά έλεγε πως αυτό έγινε για να μη μπει στον πειρασμό να πυροβολήσει στο δόξα-πατρί  αυτούς που ευθύνονταν για τον όλεθρο. Γιατί οι ένοχοι ήταν σε όλους γνωστοί και στη Κέρκυρα και στο Πανελλήνιο…

Η ξενάγηση στο μέλλον κάπου εδώ τελειώνει.

Υπεύθυνος του προγράμματος :  Τσιριμιάγγος  Γιάννης.

Καλή σας νύχτα.