Valeur culturelle
Από τις λίγες περιοχές της Κέρκυρας, όπου οι Βενετσιάνοι δεν επενέβησαν καθόλου, ώστε να αντικαταστήσουν τη φυσική βλάστηση με ελαιώνα, ο Ερημίτης σώζεται ως δείγμα της αυθεντικής κερκυραϊκής φύσης. Η πολιτισμική του αξία ευρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη διατήρηση του φυσικού τοπίου και του οικοσυστήματος.
Από ξηράς ή από θαλάσσης, ο επισκέπτης μπορεί να αποκομίσει ακριβώς τις ίδιες αισθήσεις που θα αποκόμιζαν οι ήρωες των ομηρικών επών, ευρισκόμενοι στις ανατολικές ακτές του νησιού. Ή τις εντυπώσεις όσων – έως τον 20ό αιώνα – έπλεαν με ξύλινα πλοία κατά μήκος των ακτών και κοίταζαν την άγρια βλάστηση στους λουσμένους από φως λόφους και τις ακτές.
Στοιχεία της ανθρώπινης παρουσίας περασμένων εποχών έχουν εναρμονιστεί με το τοπίο και συνθέτουν μια μοναδική εμπειρία.
Βραχονησίδα «Καπαρέλι»
Αυτή η μικρή βραχονησίδα έχει τη δική της ιστορία. Το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο της Ελένης Σαρακηνού «Κασσιόπη: Ένας μικρός τόπος, μια μεγάλη ιστορία…» μας ταξειδεύει στις πολύ παλιές σελίδες αυτής και στον μύθο.
«…Έχει συνδεθεί με το πλοίο του Οδυσσέα, καθώς θεωρείται από κάποιους ως το πετρωμένο καράβι που γύρισε το Οδυσσέα στην Ιθάκη. Εκτός αυτού όμως λέγεται ότι η καταιγίδα γύρω από το Καπαρέλι ενέπνευσε τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ στο διήγημά του «Η καταιγίδα» (“The Tempest”). Σε ταξίδι του έξω από τα στενά της Κασσιόπης είδε τα κύματα να σπάνε με ορμή στη βραχονησίδα όταν λυσσομανά ο άνεμος. Τότε γεννήθηκε στη φαντασία του Άγγλου συγγραφέα Το νησί της καταιγίδας που πρωταγωνίστησε στο έργο του (σελ. 73).»
Στο ίδιο βιβλίο, πιο πίσω ( σελ. 57): «Ο περιπλανώμενος βασιλιάς της Ιθάκης, απέπλευσε από το Νησί της Καλυψώς με τη σχεδία του και μετά από μέρες ξεβράστηκε στο νησί των Φαιάκων, όπου βασίλευε ο μυθικός Αλκίνοος. Σύμφωνα με το τον Όμηρο, η ακμάζουσα πόλη των Φαιάκων ήταν χτισμένη σε μια χερσόνησο. Η πόλη ήταν περιτειχισμένη και διέθετε δύο λιμάνια…»
«… Είναι γνωστό ότι η χερσόνησος όπου στέκει σήμερα το κάστρο περιβαλλόταν για αιώνες από νερό και ένας μικρός ισθμός την ένωνε με τη στεριά. Η τοπική παράδοση λέει ότι σε αυτό το πέρασμα μπορούσαν να μπουν πλοία. Να ήταν αυτό το λιμάνι του Αλκινόου;
Εκτός από την τοπογραφική ομοιότητα, η υποψηφιότητα της Κασσιόπης ενισχύεται και από ένα άλλο στοιχείο. Η Ναύς του Οδυσσέα, το καράβι που πήρε τον Οδυσσέα από την Ιθάκη και για τιμωρία το πέτρωσε ο Ποσειδώνας λίγο πριν αράξει στην πόλη του Αλκίνοου. Νότια της Κασσιόπης βρίσκεται η βραχονησίδα Καπαρέλι που μοιάζει τόσο πολύ με μαρμαρωμένο καράβι ώστε πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι μπορεί να είναι το καράβι του Οδυσσέα1…»
1 Βλέπε σημείωση 45 στη σελίδα 77 (Ernest Riess – Cicero’s Letters, The Maximillian company, 1910 (e-book).
